σάπημα

τὸ, ΝΑ

η σήψη, το σάπισμα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. σαπ- τού σήπομαι (πρβλ. παθ. αόρ. β' ἐ-σάπ-ην) + κατάλ. -ημα (< ρ. σε -ῶ)].